تاریخچه مد و پوشاک ایران

تاریخچه مد و پوشاک ایران

سلام خدمت همه دنبال کنندگان مجله اینترنتی پابزی در این مقاله قصد داریم در رابطه با تاریخچه مد و پوشاک ایران صحبت کنیم و شما را با مد و پوشاک ایران در گذر تاریخ آشنا کنیم

چنین آمده است که لباس معمولی زن و مرد در گذشته میانبندی از کتان سفید بود که تا نزدیک دو پای آن ها کشیده میشد و در زنان شانه چپ بیرون بود

مردان بر این لباس مشترک قبا یا عبایی می افزودند که در آن زمان ثروت عمومی فزونی پیدا کرد و رنگهای گوناگونی از آن موجود شد لباس های رنگارنگ از جمله کبود سرخ که در بین بابلیان و سومریان بسیار رواج داشت و پوشش بسیار زیبایی بود

مردان در دوران حمورابی امامه نیز استفاده میکردند امامه را در لوح سنگی حمورابی بر سر شمش خدای خورشید می توان تشخیص داد

از دوران شکوهمندی سلطنت آشور بانیپال و سارگون دوم نقوش بسیار برجسته‌ای در موزه بریتانیا نگهداری می شود که روی تعداد زیادی از آن ها اغلب پوششی از یک پیراهن دراپه دنباله دار یا کوتاه به نام کندیس وجود دارد که آستینهای کوتاه دارد و جنس آن از پشم یا کتان است

این پیراهن ها حالتی گشاد داشته و بسیار آزاد و راحت بوده‌اند دارای چین و حاشیه‌هایی چین دار بوده که در اندازه های بزرگ و کوچک روی این لباس دوخته می شدند

با توجه به اطلاعات موجود در این دوره مجسمه های خدایان زنی یافته شده است که ردا های چین دار بلندی به تن دارند و به دلیل وجود قانون ۱۲۰۰ سال قبل و وضع آن قانون در آن زمان اجبار نقاب و روبند برای زنان شوهردار در ملا عام بوده است

همچنین در آن زمان کلاه مردان به شکل گلدانی وارونه بوده و رجال و مردان بلند پایه از آنها استفاده می‌کردند جنگجویان کلاه خودی داشتند که انتهای آن نوکی تیز داشته و کلاه پادشاهان با انواع جواهرات زینت می شده است لباس های زرهی ابتدا از چرم بوده‌اند و بعد پیاده‌نظام و سواره‌نظام با صفحه های فلزی چرم ها را می پوشاندند در ادامه با تاریخچه مد و پوشاک ایران همراه باشید

لباس و پوشاک ایلامیان

در این دوران که بیشتر زنان و مردان به کشاورزی و بافندگی مشغول بودند زنان دامنی بلند و مردان برهنه یا با تن پوش یا دامنی از پوست شیر نقش شده داشته اند

مجسمه های بزرگ ملکه ناپیراسو همسر اونتاش گال پادشاه ایلام مدل دیگری از تن پوشهای ایلامیان در قرن سیزدهم را به نمایش می گذارد بالاتنه این تن‌پوش بسیار ساده و دامن آن در قسمت کمر با یک نیم دامن یا شال پوشیده شده است

همچنین در قسمت پایین دامن نوارهای پهنی که شرابه دارد وجود دارد که برای تزیین به کار رفته است

مهمترین اثری که جزئیات لباسهای ایرانیان در آن زمان را برای ما آشکار می‌کند نقش برجسته ای است که در آن زنی روی صندلی نشسته و در حال ریسیدن نخ می‌باشد پیراهنی بر تن دارد و شالی حاشیه شانه سمت چپ او را پوشانده این زن کلاهی روی سر دارد که نواری دوران استفاده شده است

پشت او خدمتکاری با لباس هایی ساده ایستاده است که نشان از فاصله طبقاتی این دو دارد و همچنین اطلاعاتی از نوع پوشش و لباس های ایلامیان به ما میدهد

مد و پوشاک در ایران باستان

در ادامه تاریخچه مد و پوشاک ایران یاسد بگوییم نوع پوشش ایرانیان در ایران باستان ادامه لباسهای بابلیان و آشوریان است که اندیس هایی از جنس پشم و کتان که ابریشم نیز در آن ها استفاده شده است که از مشرق زمین می آمده است

کندیس لباسی با آستین‌های گشاد به صورت پیلی های منظم در پشت بازوهاست دامن این لباس در جلوی شکم یا در پهلوها چین خورده و شکل پیلی هایی منظم شبیه به لباس های مصریان در می آید

این اولین بار در طول تاریخ است که ایرانیان زیر این لباس پیراهن شلوار زیر و جوراب می پوشند و به لباس زیر دوخته شده علاقه نشان میدهند

در این دوران کندیس های پادشاهان و درباریان با رنگ بنفش مایل به آبی و تزئیناتی با سفید و نقره ای مشاهده می‌شد و دیگر گروه های پایین‌تر نیز کندیس سرخ رنگ بود و رنگ آن از شکوفه های درخت ساندیکس تهیه می‌شد که ساردی نام داشت

 

همچنین پیشنهاد می کنیم از مقاله چطور قد بلندتر دیده شویم نیر دیدن کنید.

 

در این دوران پادشاهان در ایران باستان شال از پارچه طلا و همسر او کمربندی از طلا که کیف پول به آن آویزان می شده است را استفاده می کرده اند

لباسها با رودوزیهای پرکار تزئین می‌شدند تکه دوزیهای ایرانیان باستان ابداع شده خودشان بود و جای سوزن دوزی ها را گرفت هنر تکه دوزی در این دوران با جنگ های صلیبی ایران به اروپا رفت و در آنجا محبوبیت یافت

همچنین در ایران باستان کفش ها از رنگ زردی برخوردار بوده و از چرم نرم دوخته می شدند که تا مچ پا را می پوشاند و به وسیله دکمه و تسمه بسته می شدند

همچنین تزئیناتی از مروارید و سنگ های گران قیمت نیز روی این کفش ها رودوزی می شد در این دوران جواهرات ایرانیان بسیار هنرمندانه از طلای مروارید نشان همراه با میناکاری و سنگهای کمیابی بوده است

همچنین افراد خاندان سلطنتی کلاه های گوناگونی چون تیار و میتر و کلاه نمدی و کلاه با راه‌های آبی به سر می گذاشتند

مد و پوشاک در دوران مادها

در این دوران ایرانیان بودند که به پرورش اسب اهمیت فراوان می دادند و در سوارکاری مهارت بسیار بالایی داشتند آنها لباس های جالبی داشتند لباسهایی که به آسانی بتوانند بر اسب سوار شده و پیاده شوند

این تن پوش ها در قسمت جلو دارای حاشیه تزئینی بود که مانند پیشبندی جلوی دامن را میپوشاند و با کمربندی قسمت بالاتنه از دامن جدا شده بود

کلاه انها به عقب کشیده شده و چهره ها طوری طراحی شده بود که ماسک هایی از حیوانات را تداعی می کرد همچنین نقوشی از این طوایف در پلکان شرقی آپادانا وجود دارد که به هنگام با یافتن و حضور شاه لباس ویژه تن می‌کردند و هدایایی را به شاه تقدیم می نمودند

آنچه به عنوان تن پوشه قوم آریایی در بدو ورود به ایران مطرح بوده است در دو سبک لباس خلاصه می‌شود که توسط مادها و پارسها مورد استفاده قرار گرفته است

نوع اول ردایی است که فرم اولیه آن بسیار ساده است احتمالاً یکپارچه مستطیلی شکل که در وسط آن شکافی وجود دارد و با کمربندی بسته می‌شود ردایی بلند را هخامنشیان با دامن یک چینه و دو چینه بر تن کرده و ردایی کوتاه را مادها به صورت چین های ساده تر و کوچک تر استفاده می کردند

این بخش از مقاله تاریخچه مد و پوشاک ایران بعد از پیشنهاد در زیر ادامه دارد .

 

همچنین پیشنهاد می کنیم از مقاله خرید اشیای مد روز با کمترین قیمت نیر دیدن کنید.

 

در نوع دوم پیراهن کوتاه و شلوار نسبتا چسبان یا جوراب شلواری همراه با کلاه نمدی و کفش و کمربند بوده این نوع پوشش را هم اکنون نیز بر تن روستاییان کشورمان می توانید پیدا کنید مادها در هنگام سرد شدن هوا بالاپوشی بر این مجموعه لباس ها اضافه می‌کردند با این که این مانتو ها با آستین بودند ولی به صورت شنل مورد استفاده قرار می‌گرفتند

پیراهن مردان نماد بدون چین که در جلو بسته و بدون درز بود و بلندی آن را سر زانو می‌رسید آستین تنگ با یقه های ساده و بدون برگردان داشت روی این پیراهن تونیک بی آستین دیگری می پوشیدند که در نقاشی های یونانی نیز می توانید آنها را مشاهده کنید

شلوار مردان ماد به شکل شلوارهای تنگ رکابدار امروزی بود که در نقوش تخت جمشید و پاسارگاد کمی گشاد تر و بلندتر رسم شده اند همچنین کفش با رکابی در زیر کفش دیده می‌شود این رکاب سبب می شود که شلوار هنگام سوار و شکار به بالا کشیده نشود

مردان اشراف زاده مادی از پوست یوزپلنگ برای شنل و مردم عادی از پوست گوسفند استفاده می‌کردند سواران مادی هنگامی که شاه از کنارشان می گذشت دست را در آستین مانتو قرار میدادند

مد و پوشاک در دوره هخامنشیان

تندیس های هخامنشی یکپارچه‌ای مستطیلی شکل بودند که وسط آن برای عبور سر شکافی قرار داشت عناصر اصلی لباسها یک تونیک جلو بسته یا یک یا دو کمربند با آستین یا بدون آستین بوده اند

کوروش پس از به قدرت رسیدن در اندیشه دگرگون کردن پوشش پارسیان افتاد تا بتواند چالاکی لازم را برای سوار شدن به اسب و یا هنگام نبرد به آنها اضافه کرده باشد

از همین رو ابتدا با دو تکه کردن لباس پارسی‌ها که شامل دامن و جلیقه بود و سپس با رواج تن پوش مادها یعنی همان تونیک و شلوار در میان پارسیان از طریق هدیه فرستادن تن پوش های مادی به تدریج به تن پوش های پارسی جنبه تشریفاتی داد و از آن فقط برای مراسم های رسمی استفاده کرد

بعد از این ردا ها در طبقات بالای اجتماع با رنگ های ارغوانی و تزئینات طلایی و نقره ای و در طبقات پایین با رنگ های سرخ و نارنجی و نقشه های جالب مورد استفاده قرار گرفتند

تن پوش سربازان جاویدان در کاشی های لعابدار شوش که در موزه لوور و همچنین ایران باستان موجود است کامل بیانگر این موضوع می باشد

کلاه هخامنشیان در آن دوره شامل کلاه ترک دار و بدون ترک باشلق یا کلاه فریجی، تاج یا افسره، کلاه حلقه ای و دیهیم بود

کلاه ها معمولاً از نمد ساخته می شدند ترک های کلاه بین ۱۸ تا ۲۲ عدد بود و بلندی آن تقریباً ۱۲ سانتیمتر می‌شد

همچنین کلاه کارمندان بدون ترک و بلندی ۷ سانتی‌متر بود کلاه درباریان کلاهی بلند استوانه ای شکل و مسقف بود که در بالا برگشتگی مختصر داشت و ارتقاء آن متناسب با مقام فرد تنظیم می شد

 

همچنین پیشنهاد می کنیم از مقاله قد مورد علاقه جنس مخالف نیر دیدن کنید.

 

و در آخر کلاه خدمتکاران نوعی کلاه کیسه مانند رو که دو طرف صورت و چانه آنها را می پوشاند

لباسهای بالا تنه در آن زمان جلو بسته بودند یقه‌ی به شکل ۷ داشتند و بلندی آنها تا به کمر می رسید و آستین هایی بسیار فراخ داشتند که موقع پوشیده شدن دست ها را باز می‌کردند فاصله بین دو مچ دست شکل کمانی را که در قسمت وسط دارای تورفتگی بود ایجاد می کرد

کمربند هخامنشیان بر اساس نقوش سنگی کربندی است از چرم که کارد یا خنجری بر آن آویزان است

مد و پوشاک در دوره سلوکیان

درباره تاریخچه مد و پوشاک ایران صحبت های زیادی انجام دادیم اما باید بگوییم پوشش در دوره سلوکیان تاثیر گرفته پوشش یونان بوده است یونانیان از پوششی به نام هیماتیون استفاده می‌کردند شباهت زیادی به تندیس های برنزی کشف شده از نهاوند دارد دامنی نخی و بدون دوخت و تزئین در پوشش سلوکیان دیده می شود

در نقش برجسته مقبره انتیوخوس در نیمرود که قسمت بالای قاب بدن این میبینیم قسمت پایین بسیار گشاد است و یک روبان پارچه ای روی کمربند دارد و روی آن رده های بلند که توسط یک سنجاق سینه طرح گل سرخ روی شانه بسته می شده است پوشیده شده

سلوکیان از کلاهی به اسم فریجی استفاده می‌کردند که دوکی شکل و نرم بود سر آن کمی کج به سمت جلو بود و در مدل دیگر این کلاه سه نوار کوچک خارج می‌شد و بر شانه می افتاد

مد و پوشاک در دوره اشکانیان

زنان اشکانی توجه زیادی به آراستگی و زیبایی نسبت به دوره‌های قبلی خود داشتند تن پوش های کاملا متفاوت از مردان به تن می‌کردند که معمولاً شامل شلوار های چین دار و بلند تا زمین و پیراهن‌های دراپ دار بلند تر از تونیک مردان کلاه و تاج های متفاوت از دوره‌های قبلی و چادری که به صورت کامل در قرن اول میلادی در نقوش باقیمانده دیده می‌شود استفاده می‌کردند

پیراهن زنان بلند تا روی زمین بوده و زیر سینه با نوار دوزی ساده تزیین و در ادامه پارچه چین دار می شد نوع دیگر پیراهن بدون آستین با سرشانه های باریک بود که در جلو و عقب با دکمه یا سگ به هم وصل نشد یقه آنها به اندازه پهنای پارچه باز بود و حلقه آستین در پهلو باعث میشد وقتی دکمه های سرشانه در محل خود قرار می گیرند تیزی یقه جمع شده و جلوی بدن پس از پوشاندن سینه ها و صورت سه گوش از راه بین دو سینه تا بالای ناف بیاید

پیراهن مردان جلو بسته بسیار ساده و کوتاه بود آستین ها تنگ در مقایسه با آستین‌های هخامنشیان بود و تن پوش های سنتی پیراهن و شلوار با طرز زندگی این قوم بیابانگرد مناسب بود

پادشاهان از تونیک های بلند تر و پرچین تری استفاده می‌کردند که شامل تزئینات نیز بود

شلوار اشکانیان از نظر فرم و برش مانند شلوار مادها بود ولی گشادتر و تزئینات و نمادهای معماری گونه که نمونه‌های آن را می‌توان در نقش برجسته ها هاترا مشاهده کرد

 

همچنین پیشنهاد می کنیم از مقاله کیفیت کفش های ساخت ایران نیر دیدن کنید.

 

شنل پارت ها مانند مادها بود با این تفاوت که شنل پارچه ها علاوه بر گشاد تر بودن با دکمه ای در وسط و یا دکمه ای بر روی یک شانه دو سرشانه را به هم وصل می‌کرد اشکانیان به خاطر ترکیب سوارکاران و تیراندازان ماهر برای حفظ مرزهای شرق تا غرب مشغول بودند برای همین تن پوش سوارکاران در نبرد توجه خاصی برای آنها داشت و تن پوش جنگی از مشخصه های مهم این دوره بوده است

تن پوش نبرد از چهار عنصر اصلی شامل زره جوشن . رانپا.تن پوش چرمی. کلاه خود آهنی و کفش و چکمه چرمی تشکیل می‌شد

کلاه ها این دوران ساده شکل بود و مانند نوارهایی منظم به دور سر پیچیده می شدند و دنبال آن در پشت گردن به هم می رسیده است

این نوع پوشش مخصوص قوم پارتی بوده زیرا در تخت جمشید در ردیف اقوام مختلف که تخت شاهی را حمل می‌کنند مردی پارتی را می‌بینیم که پیراهن تونیک و شلوار و کمربند و کفش ساق بلند و نوک برگشته ویژه پارتیان را دارد و با نوارهای موهایش را به شکل کلاه پوشانده که بسیار شبیه پوشش سر سردار اشکانی است

همچنین سایکس نیز اشاره می‌کند که پارتیان به جای کلاه چیزی به شکل نوار بر دور سر می بستند که در دو طرف به دو رشته دراز می شد

کفش ها در این دوران بسیار ساده و پیراهن بلند بود که تا روی کفش می‌افتاد و در نقاشی های معبد دورااوروپوس کفش زنی دیده می شود که شبیه پاپوش مردان است همچنین انواع پاپوش ها با ساق بلند ساق کوتاه و ساده و بند دار و حتی چرم و نیمه چرمی با کمی تغییر در دوره اشکانیان رواج داشته است

مد و پوشاک در دوره ایلخانیان و تیموریان

مردان ایلخانی پیراهنی بلند زیر قبا با استین های تنگ و بلند می پوشیدند در نگارگری ها دیده شده که یقه زیرپوش سفید یا رنگی از زیر پیرهن آنها پیداست

جبه تن پوشی بود مانند ردا که دور آستین ها و لبه آن در دو طرف به صورت حاشیه پوست دوزی شده بود ردای مردان بلند و آستین های بسیار دراز داشت مردم عادی از ردا استفاده نمی کردند کارمندان و ثروتمندان رده های پوستی می پوشیدند

شلوار مردان در بالا گشاد و از زیر زانو به تجریش تنگ می‌شد گاهی در نگارگری ها مشاهده می‌کنیم که شلوارها در چکمه های ساق بلند فرو رفتند

کمربند و شال از اجزای اصلی تزئینی پوشش زنان و مردان در این دوران بوده است همچنین غلامان دستمال‌های ابریشمی به کمر می‌بستند

به طور کلی پوشش سر ایلخانیان و تیموریان به لحاظ ارتباط با چین متحول شد و سبک مغولی پیدا کرد این کلاه‌ها کروی یا مخروطی شکل بودند و گاهی دور کلاه به مانند دستاری رنگی پوشیده شده و جنس کلاه ها از نمد یا پوست بود

پیراهن زیر زنان این دوره با یقه گرد و ساده که نزدیک‌ترین تن پوش بدن است و پارچه گلدار یا ساده سفید و یا رنگی بوده است پیراهن بلند از جنس حریر اغلب پارچه های خارجی دوخته می‌شد نقوش جذاب و زیبایی داشت و معمولاً جلوی آن از یقه تا کمر باز بود

مد و پوشاک در دوران صفویه

پیراهن مردان در این دوره دارای یقه ساده و بدون برگردان بود جلوی پیراهن تا نزدیک شکم باز با آستین های تنگ و همچنین تا پهلو چاک داشت

از پارچه‌های گلدار گران‌بهای ابریشمی تهیه می‌شد روی پیراهن کلیجه پوشیده می شد و تا روی شکم دکمه داشت کردی یا کت ابی بالاپوش یا نیم تنه کوتاه بود و برش شبیه به دامن کلوش داشت

قبای مردان در پهلو با بندینک بسته می‌شد و یقه برگردان و مورب داشت مردان در این دوره چندین کمربند لایه در متناسب با مقامشان شال می‌بستند

شلوار ها بسیار گشاد و در مچ پا تنگ می‌شد و کش شلوار از لیفه رد می شد و متناسب با جنس پارچه دارای آستری متفاوت بود

ادامه این بخش از مقاله تاریخچه مد و پوشاک ایران بعد از پیشنهاد محتوا ادامه ادارد.

 

همچنین پیشنهاد می کنیم از مقاله تبدیل لباس ساده به مجلسی نیر دیدن کنید.

 

همچنین پیراهن زنان از کمر به پایین کمی گشادتر بود و چسبان نبود گاهی فقط با یک دکمه بسته می‌شد یعنی یقه تا ناف باز و چاک دار بود و گاهی با دو دکمه در جلو یقه و زیر ناف بسته می‌شد یعنی فاصله بین این دو دکمه باز می ماند

این پیراهن غالباً در رنگ های زرد و جنس پشم شتر و فاقد از هرگونه تزئینات وجود داشت زنان ثروتمند گاهی پیراهنی می پوشیدند که گردنی از مروارید داشت قبای زنان شبیه به مردم بود با این تفاوت که بالاتنه تنگ و کمری چسبان داشت از کمر به پایین گشاد می شد و دارای پنبه دوزی بود که باعث میشد صاف بایستد و روی آن نیز به کمر شال بسته شود

زنان صفوی در فصول سرما روی پیراهن و زیر قبا جلیقه می پوشیدند که جلوی باز و کوتاه داشت رنگین و نقش دار بود و داخل آن هم پنبه دوزی مختصری شده بود

مد و پوشاک در دوران زندیه

جنس پوشش مردان در این دوران بیشتر از جنس پنبه بود اغلب منقوش بود و در صورت ساده بودن در یقه گلدوزی داشت جلیقه روی سینه به هم می رسید و با دو دکمه بسته می‌شد شلوارها طرحدار و گاهی راه راه بود و دور پا جمع میشد کفش مردان شامل چکمه های سیاه رنگ چکمه های پوستی ساغری در فصل سرما و کفش های ساده بدون پاشنه به اصطلاح گالش بود

زنان پیراهن تنگ تر از مردان از جنس نخ ابریشم داشتند که از زیر گلو تا سینه چاک داشت ارخالق نیم تنه بود که روی پیراهن از آن استفاده می‌کردند و با بازوبندهای جوهر نشان تزیین می‌شد گلیجه را اغلب در فصل زمستان روی ارخالق می‌پوشیدند و آستر آن از پوست بود

در دوره زندیه کفش ها از پارچه های مخمل بود و با یراق طلایی ابریشمی تزیین می شد فرم کفش ها به شکل ساغری ساده مانند گالش یا ساغری نوک برگشته بود

مد و پوشاک در دوران قاجاریه

مردان در دوره قاجار از نوعی کلاه پوستی و بلند که کلگی مخروطی شکل استفاده می کردند به طور معمول جنس ماهوت رنگی و بیشتر قرمز انتخاب میشد

پیراهن زیر مردان یقه گرد و سجاف داشت که چاک آن در سمت راست یقه قرار می گرفت و روی شانه راست می‌افتاد و کنار گردن بسته می‌شد گاهی جنس آن از حریر با رنگهای گوناگون بود

قبای زیر نازک بود و یقه تا سینه باز می‌ماند قبا روی تناسب با مقام افراد متفاوت بود مردم معمولی قبا ساده و بدون زینت تا مچ پا داشتند قبای نجباد در قسمت حاشیه دور دامن مروارید و یراق دوزی داشت

پوشاک خانم‌ها در این دوران به سه دسته تقسیم می شد دوره اول از ابتدای قاجار تا مسافرت‌های ناصرالدین شاه که تغییر چندانی در آن دیده نمی شد و شبیه لباسهای زندیه بود دوره دوم از مسافرت های ناصرالدین شاه تا عصر ناصری و ابتدای دوره مظفری بود که شاه با دیدن بالرین های سن پترزبورگ شلوارهای چسبان و نازک آنها تحت تأثیر قرار گرفت دوره سوم نیز از دوره مظفری بود که تغییرات را در زنان دربار می‌توانیم ببینیم

 

همچنین پیشنهاد می کنیم از مقاله راهنمای انتخاب لباس دختر بچه نیر دیدن کنید.

 

در دوران اول زنان چارقد گلدار از جنس پارچه های ابریشمی داشتند زنان ثروتمند از لباسهای جواهردوزی شده استفاده می کردند چاقچور شلوار بسیار کوتاهی بود که در مچ پا باریک می شد و جوراب ای به آن وصل بود که زنان بیرون از خانه این شلوار را استفاده می‌کردند پیراهن ها زردوزی شده با پارچه های لطیف بود و با دکمه زیر گردن بسته می‌شد

ناصرالدین شاه در دوره دوم دستور داد لباس بالرین های روسیه را در دربار رواج دهند دامن‌های پرچین کوتاه رواج پیدا کرد که یک بازرگان فرانسوی شلوارهای کشباف سفید بسیار تنگ را به ایران آورد و هنگام مهمانی روی آن جوراب پوشیده می شد در این دوره کفشهای چرمی سیاه براق ای به نام قونداره رواج پیدا کرد

در دوره سوم نیز کت و دامن به شیوه فرنگی خصوصاً در میان زنان مرفه رواج پیدا کرد خانواده های وابسته به دربار از این نوع پوشش بسیار استفاده می گردد و زنان روشنفکری چون قره العین بدون حجاب در جامع ها ظاهر می‌شد

لباس بیرونی خانم ها چادر یک شکل و هماهنگ معمولاً از پارچه های ابریشمی تافته و پشمی و اطلس بود که به رنگ‌های آبی نیلی آبی پررنگ تهیه می‌شد عموماً زنان از پارچه های نخی سیاه راه راه یا گلدار برای روبند استفاده می‌کردند

 

همچنین پیشنهاد می کنیم از مقاله ست کردن سویشرت مردانه نیر دیدن کنید.

تاریخچه مد و پوشاک ایران – روند مد در ایران – مد در ایران باستان